The Green Weed Spokesperson

" ~~~ will live like a weed that perseveres through everything rather than a flower that withers away quickly."

-Big Bang T.O.P

It was back in 2009 when I heard this quotes from one Korean artist during their acceptance speech. Five years later i was greatly reminded of it by a certain friend. If not always, often times I associate my friends to a certain element of nature that reminds me of them. Well, the primary reason for that is I'm not good at giving messages face to face.I would rather write a long message on a paper rather than relaying my message face to face. 

This may be a little late but as they say it is better late than never. We already held a surprise birthday party for her but my heart says that there is still a need to do this. It is simply because she is worth honoring. 

So what is the connection of that weed to this person? I'm not pertaining to weed that is used illegally but rather to a weed that adorns the vast green fields of nature. Yes, a grass in other words. A landscape architecture will never be finished without that green leafy thing that highlights the beauty of the other elements. And like those there is this certain spokesperson that highlights every flower. So you had read about the Governor, the General Secretary and the First Daughter, now it is our spokesperson turn to be in the lime light. 

A spokesperson is someone who speaks in behalf of the others. She ensures that an announcements are made in the appropriate channels to maximize the impact of favorable messages and to minimize the impact of unfavorable messages. Like that of any spokesperson, Che-Anne Roxas or Ate Che-Anne to me is our very own spokesperson. 

Fashioned with knowledge and guidance, Ate Che-anne certainly knows how to deliver a message in a way that will be most understandable and will impact other people's lives.  She is one of God's spokesperson that delivers the message of faith and grace that bound to influence others. Also, like that green weeds that when cut, just grows wider and stronger. Her uncanny sense of leadership and ownership is admirable enough to be in that certain position that when asked by a not so-expected question she knows how to answer it without having a blink of an eye.

To the weed that will certainly grow and preserve like a wide vast of green fields in the mountain, I want to greet you another Happy Birthday! I still remember the time when were giving honor to one of our small group member when you asked me "Ano kaya i-title mo sa akin?". And here it is! ^_^

The Lavender and Ivy like First Daughter

Have you ever seen a vein that is creeping upwards and creates a harmonic path? Have you ever been into a flower field where it showed a magnificent color and the moment the wind blows it captures your senses?

The breathe taking sight and smell stops people from his track and take a moment to appreciate the beauty of nature. Like that person, I realize that this two element of nature is a perfect representation of a friend charmed by her own Charm.

The Ivy and Lavender like first daughter…Charm. She was once a baby girl but as time passes by she is growing as a woman of God. A true princess indeed. 

Like an ivy, to cultivate it, you need to water and fertilize it so it will grow as a beautiful plant.  She as well, has been raised with love and care being the only daughter in her family.  With this love and care that her parents instill to her she can create a harmonic share of love to others. Inspiring others solely because of her movements. It’s like an ivy leaf dancing in the rhythm of the wind. Words will not be necessary for her to inspire people. Worthy enough to be called as the First Daughter.

But the way I associate the ivy leaf to her is the way it grows. An ivy leaf grows and creep slowly yet it creates a beautiful path. Leaving a harmonious path that people will awe. Slowly she grows as a princess but surely enough, the God who is cultivating has a beautiful and perfect plan for her. Slowly but surely as they say.

A lavender in a field can capture people by the color alone but what’s more fascinating is the scent that it can create. The aroma of this flower when the wind blows is breathe taking enough for someone to follow the scent and wonder the owner of this scent. 

Often a lavender shows femininity, silence and caution. A perfect definition of Charm. She is a silent and reserve kind of lady but as I said a word will not be a necessity for her to inspire you. Her color is enough for you to be awe and captivate by the wonder of this girl. Much more than that is the moment she share something like the scent of that lavender, you will be inspired. Enough to rock people’s life.

In your special day, on behalf of our group, I want to extend the warmest greeting to you. In the next season of your life, God has prepared something awesome for you. Like that ivy and lavender I wish you continue to inspire people. Inspiring them by the scent alone. Continue to follow hi league and grow smoothly like that ivy, creating a wondrous testimony on what God has done to you.

Happy Birthday Ate Charm ^_^  

*This article is originally published in my tumblr page.*

©impulselee,May 2013. All Rights Reserved

My Wonder Teacher

Me, as a student always wanted to learn a lot and new things. Studying at very young age, I’ve met different kinds of teachers. They are the people that I respect the most. I hate studying but I love learning, to achieve that I will be needing a lot of help from them. My status of being a “study legend” wouldn't be that much if it not because of them.

I can’t believe that my favorite teacher is actually not my teacher when I was in Elementary, High School not even College. My favorite teacher is actually my Korean Language Teacher.

Here I present to you, the coolest, funniest, most humble and prettiest teacher I ever met! (give the last adjective to teacher Dasuri though)…The simply adorable Jung Myung Jin! 

On her most special day I know that I lot of students will send her their warmest greetings, that only shows Teacher Jinny’s coolness! i’m not saying because she was my teacher, I’m just saying what I saw from the other students. I can say Jinny 선생님 is one of the most popular teacher in Korean Cultural Center in the Philippines.

I never met such a supportive and down to earth teacher like her. She’s like a mom to me (Yeah, I’m here demi-god daughter, I forgot, Rain is my father, I just don’t look like a Korean). A friend and not just a student for us, her  students.

Sending her the tightest and warmest greeting I can give. Praying for blessings to overflow her cup. Wisdom, as she go ahead and use her talent to rock people’s life and of course, the prince..that will make teacher happy!

Happy Birthday 선생님. 생일을 축하합니다 ^_^

That’s our ever talented teacher! Reading ten note sheets at once!

*This article is originally published in my tumblr page.*

©impulselee,May 2013. All Rights Reserved

The Governor and The General Secretary

As the day come to pass, another year is added to their life. This is the day when God sent two of His most amazing princess on our planet earth, adding color and sometimes inspiration to the people that they have met and will meet. Their life being the most wonderful testimony that they could ever give.

I may not be close to these two special individuals but a writing a chapter to my life is I guess enough reason for me to give them one special gift. Nothing fancy just pure creativity. Here I present to you two of the most amazing person in our life. As they celebrate their further, I am sending my love and hugs.

Ladies and gentlemen, meet Mayleen Dolores! 

The epitome of the word “friendly”, flashing her most warmest smile everytime you see here, she could have one a “Ms.Congeniality” award. Considered as the big sister or mother of our group…and actually the “Governor” of our congregation.

Sending her prayers in the next journey that she might take. The journey   might include parting ways but I definitely understand that God is using this amazing lady to reach the ends of the world.

Rocking our world with her quirkiness, is none other than Joy Panzo!

Nanay Joy as I call her, her motherly nature adorned by her funniness just makes our day brighter. Funny most of the time but serious when it comes to her “calling”.

Wishing her a another blessed year. Including the meeting of her prince.

Again, this is nothing fancy but doing this for them is worth giving a time. To the two ladies above, thank you for writing a chapter to my life. Inspiring and taking care of me. Sending you the warmest hug that I can give you two.

Happy Birthday ^_^ 생일을 축하합니다  ^_^ Saranghaeyo ^o^

*This article is originally published in my tumblr page.*

©impulselee,May 2013. All Rights Reserved

Si Simon, Paul at Fidel

Sa dami-dami ng mga taong nagdidiwang ng kanila-kanilang kaarawan nauubusan na rin ako ng concepto kung paano ko babatiin ang mga taong mahahalaga sa buhay ko at kung hindi mga taong kahit papaano naka inpluwensiya ng pananaw ko sa buhay. Katulad ng taong ito na nag-iba ng pananaw ko sa salitang "generosity".

Pinalaki ako ng aking ina sa pagmamahal at pagpapakita ng mabuting asal. Ang pagtulong o pagbibigay ng anumang bagay sa aking kapwa ay isa sa mga natutunan ko sa kanya, bagay na hanggang ngayon ay isinasabuhay sa aming pamilya pero mas umigting ang pagkakaintindi ko sa salitang iyon ng nakilala ko siya..Si Kuya Jose Fidel Luison Kakilala.

Kung meron isang bagay na sobrang natutunan ko sa kanya, iyon ay ang kahalagahan ng "giving". Alam natin lahat na "to give is better than to receive", pero mas ipinaintindi niya sa akin na "giving is tithing". Lahat ng bagay sa mundong ito tangible man o intangible, lahat nagmula sa kanya...God. Kapag ang tao ay willing to bless you, wag na wag mong pipigilan ang cycle ng blessings. Titigil ka lang kung sa tao ka na umaasa hindi sa primary source of everything.

Isa pang bagay na sobrang ikakatuwa ko sa kanya ay and simpleng pag-admire niya sa mga bagay-bagay. Kahit ano atang gawin ko na may kinalaman sa arts ay sobrang na-appreciate niya. Isa siya sa nga unag tao na nagtiwala sa aking angking galing sa sining (ahem, ahem). Sa tiwalang binigay niya na kaya kong humarap sa mga bata at ihatid ang message ni Lord. Isang quality ng leader na di dapat mawala. Kaya naman sa iyong kaarawan, kahit na late na ako. Nais ko lamang sabihin na sobrang nagpapasalamat ako sa mga bagay na tinuro mo sa akin sa loob ng maikling panahon. Sa tiwalang kaya kong panatilihin ang apoy bilang isang volunteer. Happy Birthday Kuya Fi!

©impulselee,May 2013. All Rights Reserved

The Door Keeper

Ito nanaman ang mga daliri ko sa maingay na keyboard. Kakaiba ang nararamdaman ko sa tuwing may naisusulat ako...tula, sanaysay, comment at blog...naihahayag ko kasi ang damdamin ko...at sa tuwing may mga taong naghahayag ng kanilang pananaw sa mga naisusulat ko mas lalo akong sumasaya at na iinspire na magsulat pa. Sa tuwing nakakabasa ako ng mga blogs ng ibang tao naihahayag ko ang kritiko ko, marahil nasanay na ako dahil ito and dati kong gawi.
Minsan ko ng naisulat ang tungkol sa life coach ko, kay CHARMIE L. TAHANLANGIT. Naisulat ko na rin ang galak na meron ako sa wina One-to-One ko na si GAYDA PHIDES M. ADVINCULA, at sana lang ay mabasa niya ang blg ko dahil ang alam ko ay wala siyang multiply account. Naisip ko lang hindi sila ang unang mga tao na nakilala ko sa ikalawang pamilya ko, hindi rin naman sila nag nagdala sa akin sa kung nasaan man ako. Sarili kong desisyon ang i submit ang sarili ko kay God, sarili ko ring desisyon ang muling bumalik sa every nation. Ngunit may isang taong naging rason upang mabigyan ako ng tsansya na makilala ang bago kong mga kapamilya.
Isang kakaibang thursday ang naranasan ko noong July nang nakaranng taon. Sa PDPR class namin ay mayroon kaming dalawang propsor, angisa ay empleyado ng school ang si naman ay mula sa Every Nation Campus Ministry. Siya si Ptr. Keith Deloria, coach keith sa amin pero hindi siya ang rason...isa siya! Noong araw na iyon nakatakdang sumailalim ang aming klase sa isang maiksing pagsusulit. 12:00-1:30 ang klase naman sa kaniya. Alas onse na at handa ako para sa klase ko pag dating ng alas onse kwarenta y' singko biglang sumakit ng husto ang tiyan ko...kakaiba...dahil di ko pa naranasan ang ganoong sakit. Nakakapagtatajka dahil ala una ay nawala ang sakit ng aking tiyan. Habang iniinda ko ang sakit tinext ko ang kaklase na sabihin kay coach keith kung pwede ba akong kumuha ng special exa, sa kasamaang palad hindi siya pumayag. Lubos ang pagtataka ko dahil halos isang oras lang ang matinding sakit at bigla na lang itong nawala. Nakapasok ako ng mga sumunod na subject at pagkatapos ng break namin ay nakita ko si coach keith sa harap ng Blg. 3 kasama si ate onie at isang babaeng estudyante. Kinausap ko siya at pinaki usapan kung pwede akong kumuha ng special exam, hindi siya pumayag. Pinilit ko siya, hanggang sa tinananong niya ang kasama niyang estudyante kung bibigyan ba ako ng pagkakataon "oo" ang sagot ng naturang estudyante. Binigyan ako ng pagkakataon sa pag punta sa isang saturday event makikita ni Coach Keith ang sinsiredad ko.
Dahil sa isang "oo" ng estudyanteng iyon nabago ng lubusan ang buhay ko. Siya ang naging daan para makilala ko si God. Dahil sa simpleng "oo" ni JACKELYN RULL.
Siya nga ang "the door keeper" kung hindi dahil sa kanya hindi mabubukasan ang pintuan para sa akin.
Simple lang siyang tao, mahinhin at natatangi ang ganda (naman!). Tahimik na tao, halos di makabasag pingan ngunit sa kanyang prinsipyo at katatagan madadala ka. Palangiti, maningning ang mga mata ngunit sa tuwing nahahaplos ang puso hindi mapigilan ang luha sa kanyang mga mata. Wala na akong maisip na mga salita para i-describe ang taong ito.
Marami kaming bagay na nakakapagsunduan lalo na sa ang "techy" na usapan. pag dating din sa ilang parehas na hilig namin. Hindi man ganoon magtagpo ang aming mundo mayroon naman kaming malalim na samahan. Nang una akong tumuntong sa EN para akong isang estranghero sa isang bayan, ngunit nawala ito ng nilapitan ako ng "the door keeper" at kausapin at ipakilala sa iba nitong kasamahan.
Sa totoo lang isa siya sa mga naging sandigan ko sa tuwing nagkakaroon ako ng problemang panrelasyon sa mga bago kong kaibigan. Isa siya sa "cirle of councilors" ko. Nito lang dumaan ako sa iasang pagsubok na halos isuko ko ang paglaban, ngunit isa siya sa mga taong naghikayat sa akin upang lumaban pa at turaan ang puso kong huwag mag higanti.
Isa rin siya sa mga iniidolo ko pagdating sa katatagan at FAITH! Isa talaga siyang fishers of men. Sa wisdom rin na meron siya...pwede ka ng makagawa ng sarili mong prinsipyo. Isang patunay na isa nga siyang totoong LEADER!

Jackelyn Rull (Jacky,madam,Katy Perry) saludo ako sa iyo!
Lagi mong tatandaan na you are the reason why im at every nation!
Iniidolo kita!
Huwag ka ng iiyak sa mga letters ko, i mean nandito ako to be your crying shoulders!
Hindi ka lang sa Valentines makakareceive!
Lav Yah Girl.
Rock on!

©impulselee,May 2013. All Rights Reserved

Sa Aking Panaginip: Ang Unang Gabi

“Aish! And daming tao!” Alam ko na normal ang ganitong pagkakataon dahil araw ng enrollment namin pero di ko maiwasang mainis dahil sa init at pag-aantay ng matagal. Habang nag-hihintay na makapag enroll, pinagmasdan ko na lang ang mga tao sa paligid ko hanggang sa may napansin akon kamangha-mangha sa aking harapan.

Kapansin-pansin ang lalaking ito dahil sa angking tindig at kagwapuhan, pinagmasdan ko siyang maigi. Ang kanyang mga mata, kutis pati narin ang hairstyle. “Cute niya!” bulong ko saking sarili. Malipas ang ilang minuto, napatingin siya sa akin. “Lagot! Nakatitig ka kasi sa kanya” pinapagitan ko na ang sarili ko sa aking isip. Maya-maya pa at lumapit siya ng tuluyan.

“Hi pwede bang makipagkilala?” tanong niya, sa sobrang gulat ko, hindi ako makagalaw, nanigas ako sa sobrang kilig.

“Kristof” sabi niya habang pilit na inihahain sa akin ang kanyang kamay para makipag shake hands.

“Hi, A-a-ako si Lean” nauutal kong sagot sa kanya. Ang kanyang mga kamay ay kasing lambot ng bulak. Naisipan niyang tumabi sa akin habang hinihantay naming an gaming pagkakataon na makapag enroll. Nakakatuwang isipin na may isang gwapong lalaking nagpakilala sa akin at kinakausaap ako. Napunta sa buhay pag-ibig ang uspan naming, kanyang itinanong ang lagay ng love life ko. Nabibigla talaga ako sa mga tinatanong niya at kanyang mga kilos. Di ko maintindihan kung saan kami tutungo, basta ang alam ko lang masaya ako sa mga oras na ito. Di ko maiwasang mamangha sa kanyang mga ngiti, habang nagku-kwento siya ng kanyang karanasan sa pag-ibig, di ko ring maiwasan i-kwento sa kanya ang aking mga karanasan.

Lumipas ang mga sandali at lalong gumagaan ang pakiramdam ko sa kanya. Nakakapanghina talaga ang kanyang mga ngiti, bigla niyang naalala ang mga dating nagging karelasyon ko.

“Balang araw may lalaki ding magpapaiyak sayo”, sabi niya habang nakangiti. Nabigla nanaman ako sa kanyang mga sinabi, balak niya ba akong paiyakin? Habang iniisip ko ang mga katagang kanyang sinabi, dumating na rin ang pagkakataon naming sa enrollment, umusad na ang pila at kami na ang susunod pero di ako makagalaw…hindi ko maigalaw ang aking mga paa.

“Lean, tayo na!” sabi niya, “Lean! Lean!” sumisigaw na si Kristof pero di ako makaalis sa kinakatayuan ko.

“Lean! Lean!” tawag niya ulit.

“Lean!”….

“Lean! Bumangon ka na tanghali na! Mali-late ka sa school!” gising ng mommy ko. Ano? Panaginip lang ang lahat. Tama, yun ang unang pagkakataon na pumasok siya sa aking panaginip. Kinabukasan alam ko sa sarili na kakaiba na ang nararamdaman ko para sa kanya.

Matagal ko na siyang crush at di ko akalaing mabibigyan kami ng pagkakataon na maging mag kaklase. Hindi ko rin lubos maisip na ang mga huling salitang kanyang panaginip ay mangayayari sa totoong buhay.

Sa unang pagkakataon, may lalaking nag-paiyak sa akin at wala ng iba kung hindi siya! Pagkalipas ng isang lingo na pumasok siya sa aking panaginip, napaiyak niya ako…

“Pwede po kay Kristoff?

“Speaking, sino to?”

“Si Lean toh”

“Oh, bakit napatawag?”

“Alam mo ba yung number ni Jet?”

“Oo, ito…5425252.”

“Ah thank you!”

“May gusto ka ba sakin?”

“Huh…wa—wala!”

“umamin ka na, napansin na kita”

“uhm…kasi…oo”

“Lean, alam mo na di tayo pwede diba, masasaktan ka lang”

“pero….kasi….” at simula ng tumulo ang mga luha ko

“parehas tayong lalaki ang gusto, alam mo yan diba, so, buti pa tigilan mo na”

Ouch! Wala na sigurong sasakit pa sa mga sinabi niya, ang lalaking naging “apple of my eyes” sa loob ng 2 taon ay lalaki din ang gusto, ngunit di lang pala sa panaginip na iyo matatapos ang lahat.

Ang likahang ito ay alay kay Kristoffer, ang taong nag plabas ng angking talento ko pagsulat. Taong nagpakita ng Sining sa aking buhay. Ang makulay naming High School!

©impulselee,May 2013. All Rights Reserved